Telugu Catholic Bible

 1. తాను యాకోబునకు పిల్లలను కనక పోవుటచే రాహేలు తన సోదరిని చూచి కన్నులలో నిప్పులు పోసికొనెను. ఆమె యాకోబుతో “నాకు పిల్లలను కలిగింతువా? లేక నన్ను చావమందువా?” అనెను. 2. యాకోబునకు అరికాలిమంట నడినెత్తి కెక్కెను. అతడు రాహేలుతో “నీ కడుపున కాయ కాయకుండునట్లు చేసినది దేవుడు. నేనేమైనా ఆయన స్థానమున ఉంటినా?” అనెను. 3. అంతట ఆమె అతనితో "ఇదిగో నా దాసి బిల్హా ఉన్నదికదా! నీవు దానితో శయనింపుము. అది నా బదులుగా బిడ్డలను కనును. ఆమెవలన నేనుగూడ పిల్లలతల్లిని అగుదును” అనెను. 4. ఇట్లని ఆమె దాసియైన బిల్హాను అతనికి భార్యగా జేసెను. యాకోబు ఆమెతో శయనించెను. 5. బిల్హా గర్భవతియై యాకోబునకు ఒక పుత్రుని కనెను. 6. రాహేలు “దేవుడు నావైపు మొగ్గి తీర్పుచేసెను. నా మొరాలకించి నాకు కుమారుని ప్రసాదించెను” అనుకొని అతనికి దాను అను పేరు పెట్టెను. 7. రాహేలు దాసి బిల్హా మరల గర్భవతియై యాకోబునకు మరల ఒక కొడుకుని కనెను. 8. అంతట రాహేలు “మా అక్కతో బాగుగా పోరాడితిని చివరకు నేనే నెగ్గితిని” అనుకొని అతనికి నఫ్తాలి అను పేరు పెట్టెను. 9. లేయా తన కడుపు పండుటలేదని తలంచి దాసియయిన జిల్పాను తీసికొనిపోయి యాకోబునకు భార్యగా చేసెను. 10. జిల్పా యాకోబు

 1. యాకోబు ప్రయాణము సాగించి తూర్పు జాతులవారి దేశము చేరెను. 2. అతడు అక్కడి పొలములో ఒక బావిని చూచెను. ఆ బావి ప్రక్క గొఱ్ఱెలమందలు మూడు పండుకొనియుండెను. గొఱ్ఱెలమందలకు ఆ బావినీళ్ళు పెట్టుదురు. ఆ బావి మీద ఒక పెద్ద రాయి ఉండెను. 3. మందలన్ని ఆ బావి దగ్గర చేరినప్పుడు కాపరులు రాతిని దొర్లించి వానికి నీళ్ళు పెట్టుదురు. తరువాత రాతిని తిరిగి బావి పైకి దొరలింతురు. 4. యాకోబు “అన్నలార! మీది ఏ ఊరు?” అని వారినడిగెను. వారు “మాది హారాను” అని బదులుచెప్పిరి. 5. అతడు “మీరు నాహోరు కుమారుడగు లాబానును యెరుగుదురా?” అని అడిగెను. వారు “మేమెరుగుదుము” అని చెప్పిరి. 6. “ఆయన క్షేమముగా ఉన్నాడా?” అని యాకోబు అడిగెను. వారు “ఆయన క్షేమముగానే ఉన్నాడు. ఇదిగో! ఆయన కూతురు రాహేలు మందవెంట వచ్చుచున్నది!” అని చెప్పిరి. 7. యాకోబు “ఇంకను చాల ప్రొద్దున్నది. మందలను ప్రోగుచేసి పెరడుకు తోలుటకు ఇంకను వేళగాలేదు. గొఱ్ఱెలకు నీళ్ళు పెట్టి, తిరిగి తోలుకొనిపోయి మేపరాదా?” అని వారితో అనేను. 8. “మందలన్నియు వచ్చిన పీదప రాతిని కదలించిన తరువాతగాని గొఱ్ఱెలకు నీళ్ళు పెట్టము” అని వారు బదులు చెప్పిరి. 9. అతడు ఇంకను వారితో మాట్లాడుచుండగనే రాహేలు తన తండ్రిమ

 1. ఈసాకు యాకోబును పిలిపించి, దీవించి అతనికి బుద్ధులు చెప్పుచు “ఈ కనానీయుల పిల్లలలో ఎవ్వతెను పెండ్లాడకుము. 2. పద్దనారాములో ఉన్న వాడును, నీ తల్లికి తండ్రియగు బెతూవేలు ఇంటికి వెంటనే వెళ్ళుము. అక్కడ నీ మేనమామ లాబాను పిల్లలలో ఒకపిల్లను పెండ్లియాడుము. 3. సర్వశక్తి మంతుడగు దేవుడు నిన్ను దీవించి నీ ఇల్లు పదిండ్లు చేయును. అనేక జాతులుగా రూపొందునట్లు నీ సంతతిని విస్తరిల్లచేయును. 4. దేవుడు అబ్రహామును దీవించినట్లే నిన్ను నీ బిడ్డలను దీవించునుగాక! దేవుడు అబ్రహామునకు ప్రసాదించిన ఈ దేశము. నేడు నీవు పరదేశిగా బ్రతుకుచున్న ఈదేశము, నీ వశమగును గాక!” అనెను. 5. ఈ మాటలు చెప్పి ఈసాకు యాకోబును పద్దనారాములో ఉన్న లాబాను కడకు పంపెను. లాబాను అరమీయుడగు బెతూవేలు కుమారుడును, యాకోబు ఏసావుల తల్లియగు రిబ్కా సోదరుడు. 6. ఈసాకు యాకోబును దీవించి, పెండ్లి చేసి కొనుటకై పద్దనారామునకు పంపెననియు, దీవించునపుడు కనానీయుల పిల్లలను పెండ్లియాడవలదని హెచ్చరించెననియు 7. యాకోబు తల్లిదండ్రులమాట తలదాల్చి పద్దనారామునకు వెళ్ళెననియు ఏసావునకు తెలిసెను. 8. తన తండ్రికి కనానీయుల పిల్లలనిన గిట్టదని గ్రహించి, 9. ఏసావు యిష్మాయేలు దగ్గరకు వెళ్ళెను. ఇద

 1. ఈసాకు పండుముదుసలి అయ్యెను. చూపు ఆననంతగా అతని కన్నులు మసకబడెను. అతడు “కుమారా!" అని పెద్ద కొడుకు ఏసావును పిలిచెను. ఏసావు “చిత్తము తండ్రీ!” అనెను. 2. ఈసాకు అతనితో “నాయనా! వినుము. నేను కాటికి కాళ్ళు చాచుకొనియుంటిని. ఎప్పుడు చావువచ్చునో నాకు తెలియదు. 3. నీ వేటపనిముట్లు, అమ్ములపొది, విల్లుతీసికొని అడవికిపోయి వేటాడి జింకమాంసము తీసికొనిరా! 4. దానిని నాకు రుచించునట్లుగా వండి వడ్డింపుము. నేను తృప్తిగా భుజించి నిన్ను దీవించి కన్నుమూసెదను” అనెను. 5. ఈసాకు తన కుమారుడు ఏసావుతో మాట్లాడినదంతయు రిబ్కా వినుచుండెను. వేటాడి జింకమాంసము తెచ్చుటకై ఏసావు అడవికి వెళ్ళెను. 6. అప్పుడు రిబ్కా యాకోబుతో “మీ తండ్రి మీ అన్న ఏసావుతో మాట్లాడుట నేనువింటిని. 7. 'జింక మాంసము తెచ్చి నాకు రుచించునట్లు వండిపెట్టుము. నేనుతిని, కన్ను మూయకముందే దైవసన్నిధిని నీకు దీవెనలు పలుకుదును' అని మీ తండ్రి ఏసావుతో చెప్పెను. 8. నాయనా! నా మాటవిని నేను ఆజ్ఞాపించి నట్లు చేయుము. 9. మందకుపోయి రెండు మంచి మేకపిల్లలను తీసికొనిరమ్ము. వానితో మీ తండ్రికి రుచించు భోజనము సిద్ధముచేయుదును. 10. నీవు దానిని మీ తండ్రి కడకు తీసికొనిపొమ్ము. మర

 1. అబ్రహాము కాలములో ఒక కరువు వచ్చెను గదా! అదిగాక మరియొక కరువు దేశమున తాండ వించెను. ఈసాకు ఫిలిస్తీయులరాజు అబీమెలెకు దగ్గరకు వెళ్ళెను. అప్పుడు ఆరాజు గెరారులో ఉండెను. 2. దేవుడు ఈసాకునకు ప్రత్యక్షమై "ఐగుప్తు దేశమునకు వెళ్ళకుము. నేను చెప్పినచోట ఉండుము. 3. ఈ దేశమునందే నివసింపుము. నేను నీకు చేదోడుగా ఉందును. నిన్ను దీవింతును. నీకు, నీ సంతతికి ఈ భూములనిత్తును. ఈ విధముగా నేను నీ తండ్రి అబ్రహామునకిచ్చిన మాట నెరవేర్చుకొందును. 4. నీ సంతతివారిని ఆకాశమందలి నక్షత్రములవలె లెక్కకు మిక్కుటమగునట్లు చేయుదును. ఈ భూములన్నియు వారికి పంచి పెట్టుదును. భూలోకమందలి సకల జాతులవారు నీ సంతతిద్వార దీవెనలు పొందుదురు. 5. అబ్రహాము నామాట వినెను. నా ఆజ్ఞలను శిరసావహించెను. అతడు నేను చేసిన కట్టడలు మీర లేదు. నేను కావించిన నియమములను ఉల్లంఘింప లేదు. కావుననే నిన్ను దీవించెదను” అనెను. 6. దేవుని మాటమీద ఈసాకు గెరారులో నివసించెను. . 7. ఆ దేశీయులు తన భార్యను గూర్చి అడుగగా ఈసాకు “ఆమె నా సోదరి” అని చెప్పెను. రిబ్కా తన భార్య అని చెప్పుటకు అతడు భయపడెను. రిబ్కా అందగత్తె. ఆమెవలన తనకు చావు మూడునని ఈసాకు తలంచెను. 8. వారు అక్కడ చాలకాలము

 1. అబ్రహాము మరియొక స్త్రీని కూడ వివాహ మాడెను. ఆమె పేరు కతూరా. 2. ఆమె అతనికి సిమ్రాను, యోక్షాను, మేదాను, మీద్యాను, ఇష్బాకు, షువానులను కనెను. 3. యోక్షాను షబా, దెదానులకు తండ్రి అయ్యెను. దెదానునకు అస్సూరీము, లెతూషీము, లెయుమ్మీము అనువారు కుమారులు. 4. మిద్యానునకు ఏఫ, ఏఫరు, హనోకు, అబీదా, ఎల్దయా అనువారు కుమారులు. వీరందరు కతూరా సంతతివారు. 5. అబ్రహాము తనకున్నదంతయు ఈసాకున కిచ్చెను. 6. అతడు తాను చనిపోవకమునుపే తన ఉపపత్నుల కుమారులకు బహుమానములిచ్చెను. కుమారుడు ఈసాకునకు ఏ అంతరాయము కలుగకుండ వారిని తూర్పువైపుగా తూర్పుదేశమునకు పంపివేసెను. 7. చనిపోవునాటికి అబ్రహాము వయస్సు నూట డెబ్బది అయిదేండ్లు. 8. అతడు దీర్ఘకాలము జీవించి, పండుముసలితనమున రాలిపోయి, తన పితరుల యొద్దకు చేర్చబడెను. 9. అబ్రహాము కుమారులు ఈసాకు, యిష్మాయేలు అతనిని మమ్రేకు తూర్పున ఉన్న మక్ఫేలా గుహలో పాతి పెట్టిరి. ఆ గుహ ఉన్న భూమి తొలుత హిత్తియుడు, సోహరు కుమారుడైన ఎఫ్రోనునకు చెందినది. 10. అబ్రహాము ఆ పొలమును హిత్తియులనుండి కొనెను. అబ్రహామును, అతని భార్య సారాను అచ్చటనే పాతి పెట్టిరి. 11. అబ్రహాము చనిపోయిన పిదప దేవుడు ఈసాకును చల్లనిచూపు చూచెను. అతడు &

 1. అబ్రహాము పండు ముదుసలి అయ్యెను. అతడు చేసిన పనులన్నిటికిని దైవము తోడ్పడెను. 2. అబ్రహాము తన ఇంటి పనిపాటలు తీర్చుచు సర్వస్వము చక్కదిద్దుచున్న పెద్ద సేవకుని పిలిచి "నీ చేయి నా తొడక్రింద పెట్టుము. 3. ఇక్కడ నాతో పాటు నివసించుచున్న ఈ కనానీయుల పిల్లను నా కుమారునకిచ్చి పెండ్లి చేయనని భూమ్యాకాశములకు దేవుడైన యావే పేరిట ప్రమాణము చేయుము. 4. మా దేశముపోయి మా చుట్టపక్కాలలో ఒకరి పిల్లను తెచ్చి ఈసాకునకు భార్యగా చేయుము” అనెను. 5. అంతట సేవకుడు “ఒకవేళ మీ చుట్టపుపిల్ల నా వెంట ఈ దేశము వచ్చుటకు ఇష్టపడనిచో నేనేమి చేయవల యును? ఆ పక్షమున తాము వచ్చిన దేశమునకు మీ కుమారుని తిరిగి తీసికొనిపోవలయునా?” అని అడిగెను. 6. అబ్రహాము అతనితో “మిన్నువిరిగి మీద బడినను అక్కడికి నా కుమారుని తీసికొనిపోవలదు. 7. నా తండ్రి ఇంటికి, నేను పుట్టిన నేలకు దూరముగా తీసికొని వచ్చిన పరలోక దేవుడగు ప్రభువు, నాతో మాట్లాడి నా సంతతికే ఈ దేశమును ధారపోయుదునని నాకు ప్రమాణముచేసి చెప్పిన దేవుడు, తన దూతను నీకు ముందుగా పంపును. అక్కడి పిల్లను మా కోడలిగా చేయుము. 8. ఒకవేళ ఆ పిల్ల నీ వెంట వచ్చుటకు ఇష్టపడనిచో, నీవు నాకిచ్చిన మాటకు కట్టుపడవలసిన పనిలేదు. న

 1-2. సారా నూటయిరువది యేడేండ్లు బ్రతికెను. ఆమె కనానుదేశమందు హెబ్రోను అను పేరుగల కిర్యతర్బాలో మరణించెను. అబ్రహాము సారా కొరకు విలపింప వెళ్ళెను. 3. అతడు ఎట్టకేలకు లేచి శవమును వదలి వచ్చెను. అతడు హిత్తీయులతో 4. “నేను మీచెంత పరదేశివలె నివసించితిని. మా యింట చనిపోయినవారిని పాతి పెట్టుటకు కొంత భూమినిండు” అనెను. 5. హిత్తీయులు అబ్రహాముతో 6. "అయ్యా! మామాట వినుము. నీవు మా మధ్య మహారాజుగా బ్రతుకుచున్నావు. మా శ్మశానభూము లలో అతిశ్రేష్ఠమయిన దానియందు మీ యింట చని పోయినవారిని పాతి పెట్టుము. మాలో ఏ ఒక్కడును నీకు శ్మశానభూమిని ఇవ్వనను వాడులేడు. ఎవ్వడును మీ ఇంట చనిపోయిన వారిని పాతి పెట్టుటకు అడ్డు పడడు” అనిరి. 7. అబ్రహాములేచి ఆ దేశప్రజలగు హిత్తీయుల ముందట సాగిలబడెను. 8. అతడు వారితో “మా యింట చనిపోయినవారిని పాతి పెట్టుటకు మీకు సమ్మతమైనచో నా మాటవినుడు. 9. మీరు సోహారు కుమారుడు ఎఫ్రోనును అతని పొలము చివర మక్పేలా అనుచోట ఉన్న గుహను నాకిమ్మని అతనితో మనవి చేయుడు. అది మీ దేశమున మా శ్మశానభూమి అగునట్లు నిండువెలకే దానిని నాకు స్వాస్థ్యముగా ఇమ్మనుడు” అనెను. 10. హిత్తీయుడగు ఎఫ్రోను తనవారి నడుమ కూర్చుండియుండెను. వారు నగర ద

 1. ఆ తరువాత దేవుడు అబ్రహామును పరీక్షించెను. "అబ్రహామూ!" అని దేవుడు పిలిచెను. “చిత్తము ప్రభూ!” అని అబ్రహాము అనెను. 2. అంతట దేవుడు అతనితో “నీ కుమారుని, నీవు గాఢముగా ప్రేమించు ఏకైకకుమారుని, ఈసాకును వెంటబెట్టుకొని మోరీయా ప్రదేశమునకు వెళ్ళుము. అక్కడ నీకొక కొండను చూపుదును. దానిమీద నీ కుమారుని దహనబలిగా సమర్పింపుము” అని చెప్పెను. 3. అందుచే అబ్రహాము తెల్లవారకముందే లేచెను. ప్రయాణమునకు గాడిదమీద మెత్తని బొంత పరిచెను. కుమారునితోపాటు, ఇంక తన పనివారిలో ఇద్దరను గూడ వెంటబెట్టుకొని వెళ్ళెను. దహనబలికి కట్టెలు చీల్చి, మోపుకట్టుకొని, దేవుడు చెప్పినచోటికి బయలు దేరెను. 4. బయలుదేరిన మూడవనాడు అబ్రహాము తలయెత్తి దూరమునుండి ఆ చోటుచూచెను. 5. అతడు తన పనివారితో “మీరు గాడిదతో ఇక్కడ నుండుడు. నేనును, ఈ చిన్నవాడును, అక్కడికి వెళ్ళెదము. దేవునకు మొక్కులు చెల్లించి తిరిగి మీ యొద్దకు వత్తుము” అని చెప్పెను. 6. ఇట్లు చెప్పి అబ్రహాము దహనబలికి కావలసిన కట్టెలమోపును ఈసాకు భుజముల మీద పెట్టెను. తానేమో నిప్పును, కత్తిని తీసికొనెను. తండ్రి కొడుకు లిరువురును కలిసి వెళ్ళిరి. 7. ఈసాకు తండ్రి అయిన అబ్రహాముతో “నాయనా!” అని పిలిచ

 1. మాటయిచ్చినట్లే దేవుడు సారా పట్ల కనికరముచూపెను. ఆమె గూర్చి చెప్పినదెల్ల నెరవేరునట్లు చేసెను. 2. దేవుడు నిర్ణయించిన సమయమునకే సారా గర్భవతియై ముదుసలియైన అబ్రహామునకు ఒక కుమారుని కనెను. 3. అబ్రహాము, సారా తనకు కన్న కుమారునకు ఈసాకు అను పేరు పెట్టెను. 4. ఈసాకు ఎనిమిది రోజుల నెత్తురుకందుగా ఉన్నప్పుడే దేవుడు ఆనతిచ్చిన విధముగా అబ్రహాము అతనికి సున్నతిచేసెను. 5. ఈసాకు పుట్టినప్పుడు అబ్రహాము వయస్సు నూరేండ్లు. 6. సారా “దేవుడు బిడ్డనిచ్చి నన్ను నవ్వులలో తేలించెను. ఇది విన్న వారందరును నాతోపాటు నవ్వుదురు” అనుకొనెను. 7. ఆమె యింకను ఇట్లనుకొనెను: “సారా బిడ్డలకు చనుగుడుపునని అబ్రహాముతో ఎవరైన చెప్పియుండిరా? అయినను నేను ముదుసలియైన అబ్రహామునకు కొడుకును గంటిని.” 8. పిల్లవాడు పెరిగి చనుబాలు వదలిన రోజున అబ్రహాము ఒక గొప్పవిందు చేసెను. 9. అబ్రహామునకు, ఐగుప్తు దేశీయురాలు అయిన హాగారునకు పుట్టిన కుమారుడు ఈసాకుతో ఆడుకొనుచుండగా సారా చూచెను. 10. చూచి అబ్రహాముతో “ఈ బానిసతొత్తును, దాని కొడుకును ఇంటినుండి గెంటివేయుము. ఈ దాసీపుత్రుడు నా కుమారుడు ఈసాకునకు వారసత్వమున సమముగా ఉండుట నేను సహింపను” అనెను. 11-12. అబ్రహామునకు తన క

 1. అక్కడినుండి అబ్రహాము విడుదులు చేయుచు నేగేబునకు వెళ్ళెను. అతడు కాదేషునకు, షూరునకు నడుమనున్న గెరారులో స్థిరపడి పరదేశివలె బ్రతుకుచుండెను. 2. అతడు తన భార్యయైన సారాను తన చెల్లెలని చెప్పుకొనెను. అందుచేత గెరారురాజు అబీమెలెకు సారాను రప్పించి తన అంతఃపురమున చేర్చుకొనెను. 3. కాని దేవుడు రాత్రి అబీమెలెకునకు కలలో కనబడి “నీవు దగ్గరకు చేర్చిన ఈ స్త్రీ కారణముగా చత్తువు. ఆమె వివాహిత” అని చెప్పెను. 4. కాని అబీమెలెకు ఆమె చెంతకు పోలేదు. కనుక అతడు దేవునితో "ప్రభూ! నిర్దోషులగు జనులను నాశనము చేయుదువా? 5. అతడు తనకుతానే “ఈమె నా చెల్లెలని చెప్పలేదా?” ఆమె కూడ 'అతడు నా సోదరుడని చెప్పలేదా?' నిర్మల హృదయముతో ఈ పనిచేసితిని” అనెను. 6. కలలో దేవుడు అతనితో “నిజమే! నిర్మలహృదయముతోనే నీవు ఈ పని చేసితివని యెరుగుదును. నాకు వ్యతిరేకముగా పాపము చేయకుండ నిన్ను అడ్డగించినది నేనే. కావుననే నిన్ను ఆమెను తాకనీయలేదు. 7. నీవు వెంటనే అతని భార్యనతనికి అప్పగింపుము. అతడు ప్రవక్త. అతడు నీ కొరకు దేవునకు విన్నపములు చేయును. నీవు బ్రతుకుదువు. కాని నీవామెను తిరిగి పంపకున్న నీకు చావుతప్పదు. నీవే కాదు నీ వారందరును చత్తురు” అని చెప్

 1. దేవదూతలు ఇద్దరు ఆ సాయంకాలము సొదొమ వచ్చిరి. అప్పుడు లోతు నగరద్వారము వద్ద కూర్చుండియుండెను. అతడు వారిని చూచి ఎదురు వెళ్ళి వారికి సాష్టాంగ నమస్కారము చేసెను. 2. అతడు వారితో "అయ్యలార! మీరు ఈ దాసుని ఇంటికి రావలయునని వేడుకొనుచున్నాను. ఈ రాత్రి మా ఇంట గడపుడు, కాళ్ళు కడుగుకొనుడు. పెందలకడ లేచి మీ త్రోవను మీరు పోవచ్చును” అనెను. దానికి వారు "ఆలాగు కాదు. మేము వీధిలోనే యీ రాత్రి గడిపెదము” అనిరి. 3. కాని లోతు పట్టుపట్టుటచే అతని మాట కాదనలేక వారు అతని యింటికి వచ్చిరి. లోతు పొంగనిరొట్టెలతో వారికి విందుచేసెను. వారు విందారగించిరి. 4. వారు నిదురించక మునుపే సొదొమ నగరమునందలి పురుషులు-పిన్నలు, పెద్దలు - అందరును ఎగబడివచ్చి లోతు యింటిని చుట్టుముట్టిరి. 5. ఆ జనులు లోతును విలిచి “ఈ రాత్రి నీ ఇల్లు చొచ్చినవారు ఎక్కడ ఉన్నారు? వారిని వెలుపలికి రప్పింపుము. మేము వారిని కూడవల యును” అని కేకలు వేసిరి. 6. లోతు వాకిట ఉన్న జనసమూహము కడకు వెళ్ళెను. వెలుపలికి వచ్చి ఇంటి తలుపువేసెను. 7. వారితో "సోదరులారా! మీరు ఇంత పాతకమునకు తెగింపవలదు. 8. నాకు ఇద్దరు కుమార్తెలు ఉన్నారు. వారు కన్యలు. వారిని మీకు అప్పగింతును. మ

 1. మమ్రే యొద్ద ఉన్న సింధూరవృక్ష వనమున దేవుడు అబ్రహామునకు కనబడెను. ఎండ కాయునపుడు అబ్రహాము తన గుడారమువాకిట కూర్చుండెను. 2. అతడు తలయెత్తి చూడగా దాపున ముగ్గురు మనుజులు నిలబడి ఉండిరి. వెంటనే అబ్రహాము గుడారము వాకిటినుండి పరుగెత్తిపోయి వారియెదుట సాగిల బడెను. 3. అతడు వారితో “ఈ దాసుడు మీకృపకు పాత్రుడయినచో మా యింటిని సందర్శింపుడు. ఈ సేవకుని దాటిపోవద్దు. 4. నీరు తెచ్చెదను. కాలు సేతులు కడుగుకొనుడు. చెట్ల క్రింద అలసట తీర్చు కొనుడు. 5. ఆహారము తెచ్చెదను. ఇంత తిని ప్రాణ ములు కుదుటపడునట్లు చేసికొనుడు. తరువాత మీ దారిని మీరుపోవచ్చును. మీ ప్రయాణములో ఈ మీ సేవకుని వద్దకు రానే వచ్చితిరి గదా!” అనెను. అందులకు వారు “నీవు చెప్పినట్టే చేయుము” అనిరి. 6. అబ్రహాము గబగబ గుడారములోనున్న సారా వద్దకు వెళ్ళెను. ఆమెతో “నీవు తొందరగా మూడు మానికలపిండిని తీసికొని పిసికి రొట్టెలుచేయుము” అని చెప్పెను. 7. తరువాత అబ్రహాము ఆలమందకు పరుగెత్తి ఒక మంచిలేగను చూచి తెచ్చి పనివానికి ఇచ్చెను. వాడు కన్నుమూసి తెరుచునంతలో దానిని సిద్ధము చేసెను. 8. అబ్రహాము పాలు, పెరుగు, దూడ మాంసము తెచ్చి అతిథుల ముందు పెట్టెను. వారు భుజించుచుండగా వారికి సేవలు

 1. అబ్రామునకు తొంబదితొమ్మిదియేండ్లు వచ్చినప్పుడు దేవుడు ప్రత్యక్షమై "నేను సర్వశక్తిమంతుడగు దేవుడను. నా సన్నిధిన మెలగుము. నిర్దోషివై యుండుము. 2. నేను నీతో ఒడంబడిక చేసికొందును. నీ సంతతిని విస్తరిల్లజేయుదును” అనెను. 3. అబ్రాము దేవుని యెదుట సాగిలబడెను. దేవుడు అతనితో మాట్లాడుచు 4.“నేను నీతో ఒడంబడిక చేసికొనుచున్నాను. నీవు అనేక జాతులకు తండ్రివగుదువు. 5. ఇకముందు నీకు అబ్రాము' అను పేరుండదు. అబ్రహాము " అను పేరు మాత్రమే ఉండును. అనేక జాతులకు నిన్ను తండ్రినిగా చేసితిని. 6. నీ సంతతిని పెంపొందింపజేయుదును. నీ నుండి జాతులు ఏర్పడును. నీనుండి రాజులు పుట్టుదురు. 7. నీయెడ, నీసంతతియెడ నా ఒడంబడిక చెల్లును. అది తరతరములవరకు శాశ్వతముగా స్థిరపడు ఒడంబడిక, నీకును నీసంతతికిని నేనే దేవుడను. 8. మీకు కానిదేశముగా ఉన్న కనాను భూమిని మొత్తము నీకును, నీ తరువాత వారికిని శాశ్వతభోగముగా చేయుదును. నీ తరువాత వారికి సైతము నేనే దేవుడను” అని చెప్పెను. 9. దేవుడు అబ్రహాముతో ఇంకను ఇట్లనెను: “నీవును, నీసంతతివారును తరతరములవరకు నా ఒడంబడిక చెల్లునట్లు చూడవలయును. 10. నాకును, నీకు నీ తర్వాతి తరములవారికిని నడుమ నేను చేసిన ఒడంబ

 1. అబ్రామునకు సారయి యందు సంతానము కలుగలేదు. ఆమెకు ఐగుప్తుదేశీయురాలయిన ఒక దాసీకన్య ఉండెను. ఆమె పేరు హాగారు. 2. సారయి అబ్రాముతో “దేవుడు నన్ను బిడ్డలతల్లిగా చేయలేదు. నా దాసీకన్యను భార్యగా స్వీకరింపుము. ఆమె వలననైన నాకు సంతానము కలుగునేమో!” అనెను. అబ్రాము భార్యచెప్పిన మాటలకు ఒప్పుకొనెను', 3. అబ్రాము భార్య సారయి, ఐగుప్తు దేశీయురాలు దాసీ కన్య హాగారును కొనివచ్చి అతనికి భార్యగా చేసెను. ఇది జరుగు నాటికి అబ్రాము కనాను దేశములో పదియేండ్లు నివసించెను. 4. అతడు హాగారును కూడెను. ఆమె గర్భవతి అయ్యెను. చూలాలైన నాటినుండి యజమానురాలు హాగారు కంటికి చులకన అయ్యెను. 5. సారయి అబ్రాముతో “నాకు ఎంతపని జరిగినదో చూచితివా? ఈ అవమానమును తీర్పవలసినవాడవు నీవే. ఆ బానిస తొత్తును నేనే నీ చేతులలో పెట్టితిని. అది నేను గర్భవతినైతిని గదా అని కన్నుమిన్నుగానక నన్నే చిన్నచూపు చూచు చున్నది. దేవుడే మనకిద్దరకు తీర్పుచెప్పునుగాక!” అనెను. 6. అబ్రాము సారయితో “నీ దాసి నీ చెప్పు చేతలలోనే ఉన్నది. దానిని నీ ఇష్టము వచ్చినట్లు చేయుము” అనెను. సారయి ఆ దాసిని నేలబెట్టి కాలరాచెను. ఆమె బాధలు పడలేక పారిపోయెను. 7. ఎడారియందు షూరునకు పోవు త్రోవలో నున

 1. ఇది జరిగిన తరువాత దేవుడు అబ్రామునకు దర్శనమున ప్రత్యక్షమయ్యెను. అతనికి దేవునిమాట వినబడెను. “అబ్రామూ! భయపడకుము. నేను నిన్ను డాలువలె కాపాడెదను. నీకొక గొప్ప బహుమానము ఇచ్చుచున్నాను” అనెను. 2. అంతట అబ్రాము “ప్రభూ! నీవు నాకేమి యీయగలవు? నేను సంతానములేని వాడనైతిని. దమస్కువాడయిన ఎలియెజెరే నా యింటికి వారసుడు అగునుగదా!” అనెను. అతడు ఇంకను ఇట్లు చెప్పెను: 3. “నీవు నాకు సంతానము కలిగింపలేదు. నా ఇంటిలో పుట్టిన బానిస ఒకడు నాకు వారసుడు అగును.” 4. అంతట అబ్రామునకు దేవునిమాట ఇట్లు వినవచ్చెను: “ఇతడు నీకు వారసుడు కాడు. నీకు పుట్టినవాడే నీకు వారసుడు అగును.” 5. దేవుడు అబ్రామును వెలుపలికి తీసికొనివచ్చి “ఆకాశమువైపు చూడుము. లెక్కపెట్టగలిగినచో నక్షత్రములను లెక్కపెట్టుము. నీ సంతతి కూడ అలాగుననే అగును” అని చెప్పెను. 6. అబ్రాము దేవుని నమ్మెను. ఆ నమ్మకమును బట్టి దేవుడు అబ్రామును నీతిమంతునిగా ఎంచెను. 7. దేవుడు అతనితో “నేను సర్వేశ్వరుడను. ఈ దేశమును నీ వశముచేయుటకు నేనే కశీయుల ఊరు నగరమునుండి నిన్నుకొని వచ్చితిని” అనెను. 8. అబ్రాము “ప్రభూ! ఈ దేశము నా వశమగునని నాకెట్లు తెలియును?” అనెను. 9. దానికి ప్రభువు “మూడేండ్ల పెయ్యను

 1. ఆ కాలమున అమ్రాఫేలు షీనారునకు రాజు. అరియోకు ఎల్లాసరునకు రాజు. కెదొర్లాయోమేరు ఏలామునకు రాజు. తిదాలు గోయీమునకు రాజు. 2. వారు నలుగురు ఏకమై సొదొమ రాజయిన బేరాతో, గొమొఱ్ఱా రాజయిన బీర్షాతో, అద్మా రాజయిన సీనాబుతో, సెబోయీము రాజయిన షేమేబేరుతో, బేలా రాజయిన సోయరుతో యుద్ధము చేసిరి. 3. ఇప్పుడు మృతసముద్రముగా ఉన్న సిద్దీములోయలో ఈ రాజులందరు తమతమ సైన్య ములను కలిపివేసిరి. 4. వారు పండ్రెండు ఏండ్లు కేదోర్లాయోమేరు రాజునకు సామంతులుగా ఉండిరి. పదుమూడవయేట తిరుగుబాటు చేసిరి. 5. పదు నాలుగవయేట కెదోర్లాయోమేరు అతని పక్షమున ఉన్న రాజులు దండెత్తి అష్టారోతుకర్నాయీము వద్ద రేఫాయీలను, హామువద్ద సూసీయులను, సావేకిర్యతాయీము వద్ద ఏమీయులను ఓడించిరి. 6. సేయీరునుండి, ఎడారిదాపునగల ఎల్పారాను వరకు వ్యాపించియున్న పర్వత ప్రదేశములో హూరీయులను ఓడించిరి. 7. వారు వెనుదిరిగి వచ్చుచు నేడు కాదేషు అని పిలువబడు ఎన్మిష్పాత్తు దేశమున ప్రవేశించిరి. అమాలేకీయుల దేశమును, హాససోన్తాతామారులో ఉన్న అమోరీయుల దేశమును వల్లకాడుచేసిరి. 8. అప్పుడు సొదొమరాజు, గొమొఱ్ఱా రాజు, అద్మా రాజు, సేబోయీమురాజు, బేతరాజగు సోయరులు ఏకమై సైన్యములను సేకరించుకొని వచ్చి సిద్ధీము

 1. అబ్రాము భార్యను వెంటబెట్టుకొని తన సర్వస్వముతో ఐగుప్తు దేశమునుండి నేగేబునకు తిరిగి వచ్చెను. లోతు కూడ అతని వెంటవెళ్ళెను. 2. ఇప్పుడు అబ్రాము పశుసంపదతో, వెండి, బంగారములతో తులదూగుచుండెను. 3. విడుదులు చేయుచు అతడు నేగేబునుండి బేతేలునకు వెళ్ళెను. పిదప బేతేలునకు హాయికి నడుమ మొట్టమొదట తాను గుడారములు ఎత్తినచోటికి వచ్చెను. 4. అక్కడనే యింతకుముందు అబ్రాము ప్రభువునకు బలిపీఠమును నిర్మించెను. అచ్చటనే దేవుని ఆరాధించెను. 5. లోతు కూడ అబ్రామువెంట ప్రయాణములు చేసెను. అతనికిని గొఱ్ఱెలు, గొడ్డుగోదలు, గుడారములు కలవు. 6. వారిరువురును కలిసి కాపురములు చేయుటకు ఆ చోటు చాలలేదు. పశుసంపద విరివిగానుండుటచే వారిరువురు కూడి ఒక ప్రదేశమున నివసింపలేక పోయిరి. 7. అదియునుగాక అబ్రాము గొఱ్ఱెలకాపరులకు, లోతు గొఱ్ఱెలకాపరులకు నడుమ కలహములు పెట్టెను. ఆ కాలమందు ఆ ప్రదేశమునందే కనానీయును, పెరిస్సీయులును నివసించుచుండిరి. 8. అందుచే అబ్రాము లోతుతో “మనము అయినవారము, మనలోమనకు జగడములు రాగూడదు. నా గొఱ్ఱెల కాపరులు, నీ గొఱ్ఱెల కాపరులు క్రుమ్ము లాడుకొనరాదు. 9. కావలసినంత నేల నీముందున్నది. మనము విడిపోవుటమేలు. నీవు ఎడమ వైపునకు వెళ్ళిన నేను కుడివైపున

 1. దేవుడు అబ్రాముతో ఇట్లు చెప్పెను: “నీ దేశమును, నీ చుట్టపక్కాలను, నీ పుట్టినింటిని వదలి నేనుచూపు దేశమునకు వెళ్ళుము. 2. నేను నిన్ను ఒక మహాజాతిగా తీర్చిదిద్దెదను. నిన్ను ఆశీర్వదింతును. నీ పేరు మహా గొప్పదగును. నీవు అందరికి ఒక దీవెనగా ఉందువు. 3. నిన్ను దీవించువారిని దీవింతును.నిన్ను శపించువారిని శపింతును. నీయందు సకలజాతి జనులు ఆశీర్వదింపబడుదురు.” 4. దేవుడు చెప్పిన రీతిగనే అబ్రాము బయలు దేరెను. లోతు అతని వెంట వెళ్ళెను. హారానును వదలినప్పుడు అబ్రాము వయస్సు డెబ్బదియైదేండ్లు. 5. భార్య సారయితో, సోదరుని కుమారుడు లోతుతో, గడించిన ఆస్తిపాస్తులతో, హారానులో చేర్చుకొనిన సేవకులతో అబ్రాము కనానునకు ప్రయాణమై వెళ్ళెను. వారందరు కనాను దేశమున చేరిరి. 6. అబ్రాము ప్రయాణము చేయుచు షెకెము అను స్థలమునకు చేరి, మోరేవద్ద నున్న సింధూరవృక్షము కడకు వచ్చెను. ఆ కాలమున ఆ దేశములో కనానీయులు నివసించు చుండిరి. 7. అక్కడ దేవుడు అబ్రామునకు కనబడి “ఈ దేశమును నీ సంతతికి అప్పగించుచున్నాను” అని చెప్పెను. అబ్రాము తనకు కనబడిన దేవునకు అక్కడ బలిపీఠమును నిర్మించెను. 8. అతడు అక్కడినుండి బయలుదేరి బేతేలునకు తూర్పుగా ఉన్న కొండ నేలకు వెళ్ళెను. పడ

 1. ఒకానొకప్పుడు భూమిమీది జనులందరు ఒకే భాషను మాట్లాడిరి. ఆ భాషలోని మాటలు ఒక తీరుగనే ఉండెడివి. 2. మానవులు తూర్పుగా ప్రయాణమై పోవుచుండగా వారికి షీనారు దేశమందలి మైదానము తగిలెను. వారు అక్కడ నివసించిరి. 3. వారు “ఇటుకలు చేసి బాగుగా కాల్చెదము రండు” అని ఒకరితో ఒకరు చెప్పుకొనిరి. రాళ్ళకు బదులుగా ఇటుకలను, అడుసునకు బదులుగా మట్టికీలును వాడిరి. 4. “రండు! మనము ఒక పట్టణమున నిర్మించి, ఆకాశమునంటు గోపురము కట్టుదము. ఇట్లు చేసిన మనకు పేరు వచ్చును, మనము భూమి యందంతట చెల్లాచెదరయిపోము” అని వారు అనుకొనిరి. 5. అప్పుడు మానవమాత్రులు నిర్మించిన నగరమును, గోపురమును చూచుటకు దేవుడు దివి నుండి భువికి దిగివచ్చెను. 6. "ఇదిగో వీరందరు ఒక ప్రజయే. వీరి భాషయు ఒకటియే. అయినను వీరు ఈ పని మొదలు పెట్టిరి. వీరు తలపెట్టిన పనినెల్ల ఏ ఆటంకము లేకుండ కొనసాగింతురు. 7. రండు! మనము దిగిపోయి, వారు ఒకరితోనొకరు చెప్పుకొను మాటలు అర్ధము గాకుండ, వారి భాషను తారుమారు చేయుదము” అని అనుకొనెను. 8. ఇట్లనుకొని దేవుడు వారినందరను అక్కడినుండి భూమి నాలుగు చెరగులకు చెదరగొట్టెను. వారు నగరమును నిర్మించుట మానివేసిరి. 9. దేవుడు ప్రపంచమునందలి ప్రజలు అందరును మా