1. ప్రభూ! నీవు మాకు దూరముగా ఉండనేల? ఆపత్కాలమున మా కంటబడకుండ దాగియుండనేల?
2. దుష్టులు అహంకారముతో దరిద్రులను హింసించు చున్నారు. వారు తాము పన్నిన పన్నాగములలో తామే చిక్కుకొందురు గాక!
3. దుష్టుడు తన దురాశలను గూర్చి గొప్పలు చెప్పుకొనును. దురాశాపరుడు ప్రభువును శపించి నిరాకరించును.
4. దుర్మార్గుడు గర్వభావముతో "ప్రభువు నన్ను శిక్షింపడు, అతడేమి పట్టించుకొనడు, దేవుడు లేడు” అని తలంచును.
5. దుర్మార్గుడు పట్టినదెల్ల నెరవేరును. అతడు దేవుని తీర్పును అర్ధము చేసికొనడు. తన విరోధులను అవహేళనము చేయును.
6. నేను కదిలించబడను, ఆపద చూడను,అని అతడు తన హృదయములో అనుకొనును.
7. అతని పల్కులు శాపములు, వంచనలు, బెదరింపులతో నిండియుండును. ద్వేషపూరిత దుష్టవాక్కులు అతడి నోటి నుండి తేలికగా వెలువడును.
8. అతడు మాటు స్థలములో దాగియుండి, నిర్దోషుల మీదికి దుమికి వారిని రహస్యముగా హత్య చేయును.నిస్సహాయులైన వారికై పొంచి చూచుచుండును.
9. సింహమువలె పొదలో దాగుకొనియుండి అభాగ్యుని కొరకు పొంచి చూచుచుండును. వానిని తన వలలో చిక్కించుకొని లాగుకొనిపోవును.
10. అతడు అభాగ్యుని మీదికి దుమికి వానిని వశము చేసికొనును. దుర్బలుడు అతని బలమునకు లొంగిపోవును.
11. 'దేవునికి జ్ఞప్తియుండదు, అతడు ముఖము అటు త్రిప్పుకొని ఎప్పటికి నన్ను చూడదు? అని ఆ దుర్మార్గుడు తలంచును.
12. ప్రభూ! నీవు లెమ్ము! నీ బలము ప్రదర్శింపుము.పీడితులను విస్మరింపకుము.
13. దుష్టుడు దేవుని నిర్లక్ష్యము చేసి, "అతడు నన్ను శిక్షింపడులే అని తలంచుట యుక్తమా?
14. కాని నీవు అన్ని గమనింతువు.నరుల బాధలను, విచారములను తెలిసికొందువు. అభాగ్యులు, అనాథలు నీ మరుగుజొత్తురు.వారికి సహాయము చేసి తప్పక ఆదుకొందువు.
15. ప్రభూ! నీవు దుష్టుల భుజమును విరగగొట్టము. దుష్టులు అదృశ్యమగు వరకు వారిని ఏరివేయుము.
16. ప్రభువు కలకాలము రాజుగా ఉండును.అన్యజాతి వారు అతని దేశమున నశింతురు.
17. ప్రభూ! నీవు పేదల కోరికలు తెలిసి కొందువు. వారికి బలమును ఒసగుదువు. వారి వేడుకోలును ఆలింతువు.
18. అనాథలకు, పీడితులకు న్యాయము చేకూర్తువు. నీవు భూమి మీద వారి భయాందోళనలను తొలగింతువు.