1. కుమారా! నా పలుకులాలింపుము. నా ఉపదేశమును నిధినివలె భద్రపరచుకొనుము.
2. నా సూక్తులను పాటింతువేని నీకు జీవనము అబ్బును. నా బోధను కంటిపాపనువలె జాగ్రత్తగా చూచుకొనుము.
3. ఈ ఉపదేశములను నీ ముందట ఉంచుకొనుము. నీ హృదయ ఫలకముపై లిఖించుకొనుము.
4. విజ్ఞానమును నీ సోదరినిగను, తెలివిని నీ చెలికత్తెనుగను భావింపుము.
5. జ్ఞానము నిన్ను పరస్త్రీలనుండి కాపాడును. వారి మోసపు మాటలనుండి నిన్ను రక్షించును.
6. నేను మా ఇంటి గవాక్షమునుండి వీధివైపు పారజూడగా
7. అచట లోకజ్ఞానములేని యువకులనేకులు కన్పించిరి. వారిలో ఒకనికి బుద్ధి యిసుమంతయును లేదు.
8. అతడు వీధి వెంట బోవుచు ఆ మలుపున వసించు ఒకానొక వనిత ఇంటి దగ్గరికి వచ్చెను.
9. అది సందెవేళ, రేయి చిమ్మచీకట్లు క్రమ్మినవి.
10. ఆ కాంత అతనిని కలిసికొనినది. ఆమె వేశ్యవలె దుస్తులు ధరించి పన్నుగడలతో వచ్చినది.
11. ఆమెకు సాహసము మెండు, సిగ్గులేదు, ఇంటిలో కాలు నిలువదు.
12. వీధిలోను, రచ్చపట్టునను తిరుగాడుచు, . మూలమూలను విటులకొరకు గాలించుచుండును
13. ఆ ఉవిద అతనిని కౌగిలించుకొని ముద్దాడెను. సిగ్గుమాలిన ముఖముతో అతనివైపు చూచి ఇట్లనెను:
14. “నేను నేడు బలియర్పించి వ్రతములను చెల్లించితిని.
15. ఇప్పుడు వెలుపలికి వచ్చి నీ కొరకు గాలించితిని. నేను నిన్ను వెదకరాగా నీవు నా కంటబడితివి.
16. ఐగుప్తునుండి కొనివచ్చిన చిత్రవర్ణ వస్త్రములతో శయ్యనలంకరించితిని.
17. సుగంధతైలములను చిలుకరింపగా పడక సువాసనలు గుబాళించుచున్నవి.
18. కావున రమ్ము, మనము వేకువవరకు ప్రేమ జలధిలో మునిగితేలుదము. తృప్తిదీర సుఖము ననుభవింతము.
19. మగడు ఇంట లేడు. దూరదేశమునకు వెడలిపోయెను.
20. రూకల సంచులుగూడ తీసికొనిపోయెను. కనుక పున్నమి వరకు తిరిగిరాడు.”
21. ఆ రీతిగా ఆమె అతనిని ప్రలోభపెట్టెను. వలపుమాటలతో అతనిని లోపరచుకొనెను.
22. ఇకనేమి, కోడె వధ్యస్థానమునకు పోయినట్లు, లేడి ఉచ్చులలో తగుల్కొనబోయినట్లు అతడు ఆ ఉవిద వెంటపోయెను.
23. పక్షి ఉరివద్దకు త్వరపడునట్లు తన ప్రాణమును హరించునని తెలియక తన గుండెను అంబు చీల్చువరకు అతడు దానిననుసరించును
24. కనుక కుమారా! నా పలుకులు ఆలింపుము. నా మాటలను శ్రద్ధగా వినుము.
25. నీ హృదయమును అట్టి వనితకు అర్పింపవలదు నీవామె వెంటపోవలదు.
26. ఆ కాంత చాలమందికి ముప్పుతెచ్చును. ఆమె చేతచిక్కి చచ్చిన వారనేకులు కలరు.
27. ఆమె ఇంటికి పోవుటయనగా పాతాళలోకమునకు పోవుటయే. మృత్యుద్వారము చేరుకొనుటయే.