1. కుమారా! నా పలుకులు శ్రద్ధగా వినుము. నా ఆజ్ఞలు ఎంతమాత్రము విస్మరింపకుము.
2. విజ్ఞానవాక్కులను జాగ్రత్తగా ఆలింపుము. వివేకమును చక్కగా గ్రహింపుము.
3. నీవు జ్ఞానము నార్జింపుము. తెలివికొరకు ప్రాకులాడుము.
4. జ్ఞానమును వెండినివలె వెదకుము. భూమిలో దాగియున్న నిధినివలె గాలింపుము.
5. అప్పుడు దేవునిపట్ల భయభక్తులననేమో, దైవజ్ఞానమననేమో నీకు తెలియును.
6. ప్రభువు వివేకమునిచ్చును. తెలివియు, జ్ఞానమును ఆయన నోటినుండే వచ్చును.
7. ధర్మాత్ములకు సాయము నొసగువాడు పుణ్యజనులను డాలువలె కాపాడువాడు ఆయనే.
8. న్యాయమును పాటించువారిని సంరక్షించువాడు, భక్తజనులను పరిరక్షించువాడు ఆయనే.
9. నా మాటలు ఆలకింతువేని నీవు ధర్మమును, నీతిన్యాయములను గ్రహింతువు. సత్పురుషుల మార్గమున పయనింతువు.
10. విజ్ఞానము నీ హృదయములోనికి ప్రవేశించును. వివేకము నీకు ప్రమోదమును చేకూర్చును.
11. తెలివి నిన్ను సంరక్షించును. విచక్షణత నిన్ను కాపాడును.
12. అవి నిన్ను దుష్టుల మార్గమునుండి పరిరక్షించును. కల్లలాడు నరులనుండి కాపాడును.
13. దుర్మార్గులు ధర్మపథమును విడనాడి తమోమార్గమున పయనింతురు.
14. దుష్ట కార్యములపట్ల ప్రీతి చూపుదురు. వక్రబుద్ధిని ప్రదర్శించి ఆనందింతురు.
15. కుటిలమార్గమున నడతురు. పెడదారులు పట్టుదురు.
16. నీవు నా పలుకులాలింతువేని, మృదువచనములతో నిన్ను ప్రలోభపెట్టు పరస్త్రీ నుండి తప్పుకొందువు.
17. ఆ వనిత తాను యుక్తవయస్సున పెండ్లియాడిన భర్తను పరిత్యజించెను. తన పాతివ్రత్యమును మంటగలిపెను.
18. ఆమె గృహమునకు వెళ్ళువాడు మృత్యుముఖము కేగినట్లే. మృతలోక ద్వారము చేరినట్లే.
19. ఆమె వద్దకేగువాడు మరలిరాడు. జీవన పథమునకు తిరిగిరాడు.
20. నీవు సజ్జనుల మార్గమున నడువుము. ధర్మాత్ముల పథమున పయనింపుము.
21. ధర్మాత్ములు మన ఈ నేలమీద వసింతురు. పుణ్యపురుషులు మన ఈ నేలమీద జీవింతురు.
22. కాని దేవుడు దుష్టులను ఈ నేల మీది నుండి తుడిచివేయును. పాపులను ఈ భూమి మీదినుండి పెరికివేయును.