1. ఇదే కాలమున అంటియోకసు రాజు యుద్ధమున ఓడిపోయి పారశీకమునుండి తిరిగి రావలసి వచ్చెను.
2. అతడు ఆ దేశమున పెర్సెపోలిసు నగరమును ముట్టడించి దానిని స్వాధీనము చేసికొని అందలి దేవళమును దోచుకోగోరెను. కాని ఆ నగర పౌరులు ఆయుధములు చేపట్టి రాజును ఎదిరించిరి. కనుక అతని సైన్యము అవమానముతో వెనుకకు మరలవలసి వచ్చెను.
3. అతడు ఎక్బటానాను చేరు కొనగానే నికానోరు, తిమొతి సైన్యములు ఓడిపోయెనని వినెను.
4. దానితో ఆ రాజు మహోగ్రుడయ్యెను. తనను ఓడించినందుకుగాను యూదులకు బుద్ది చెప్ప వలెనని తలంచెను. కనుక అతడు రథమును ఎచ్చటను ఆపక ఎకాయెకి యెరూషలేమునకు తోలుమని తన సారథిని ఆఙ్ఞాపించెను. “నేను యెరూషలేము చేరగనే ఆ నగరమును శ్మశానముగా మార్చెదను" అని మహా గర్వముతో శపథము చేసెను. కాని ప్రభువు శిక్షకూడ తన వెనువెంటనే వచ్చుచున్నదని అతడు ఎరుగడయ్యెను.
5. అంటియోకసు పై మాటలు పలుకగనే అన్నిటిని గమనించు యిప్రాయేలు దేవుడు అతడిని ఏదో గుర్తుతెలియని మహారోగముతో పీడింపమొదలిడెను. అతని పేగులలో ఘోరమైన బాధపుట్టెను. ఆ బాధకు ఉపశాంతిలేదయ్యెను.
6. అనేకుల కడుపునకు చిచ్చు పెట్టిన వానికి ఈ కడుపునొప్పి సముచితమైన శిక్షయే కదా!
7. ఈ వేదన వలన గూడ ఆ రాజు గర్వము అణగదయ్యెను. అతని పొగరు ఇంకను పెరిగిపోయెను. అతడు మహాగర్వముతో యూదులమీద నిప్పులు క్రక్కుచు రథమును మరింత వేగముగా తోలుమని సారథిని ఆజ్ఞాపించెను. కాని అతడు వేగముగా పరుగెత్తు రథమునుండి క్రిందపడెను. ఆ దెబ్బతో అతని ఎముకలన్నియు గుల్ల అయ్యెను.
8. ఆ రాజు మహా దర్పముతో తాను మానవమాత్రుడను కాననియు సముద్ర తరంగములను ఆజ్ఞాపింపగలను అనియు, మహా పర్వతములను తక్కెడలో తూచగలననియు విఱ్ఱవీగుచుండెను. అట్టివాడు ఇప్పుడు దిఢీలున నేల మీద వెల్లకిలబడగా భటులు పాడెమీద మోసికొని పోవలసివచ్చెను. ఈ ఘటన ద్వారా ఎల్లరును ప్రభువు శక్తిని గుర్తించిరి.
9. ఆ నాస్తికుని శరీరము పురుగులతో లుకలుకలాడెను. అతడు మహావేదనతో రోజులు గడిపెను. సజీవుడై యుండగనే అతని శరీరముకుళ్ళి కంపుకొట్టెను. ఆ కంపును అతని సైన్యమంతయు చీదరించుకొనెను.
10. దుర్వాసనకు వెరచి సైనికులెవరును అతనిని మోయుటకు దగ్గరికి రారైరి. అయినను ఆ రాజు కొద్దికాలమునకు పూర్వము తాను ఆకసమునందలి చుక్కలను తాకుదుననుకొనెను.
11. అంటియోకసు దైవశిక్షకు లోనై యెడతెగని ఘోరబాధలు అనుభవించెను. ఆ దురవస్థవలన కనువిప్పు కలిగి తన మిడిసిపాటును కొంచెము తగ్గించు కొనెను.
12. ఆ రాజు తన దుర్వాసనను తానే భరింపజాలడయ్యెను. అప్పుడతడు “నరమాత్రులు దేవునికి లొంగియుండవలయునుగాని తాము దేవునితో సమానులమనుకొనరాదు" అని పలికెను.
13. ప్రభువు మాత్రము అతడిమీద కరుణజూపుట మానివేసెను. కాని ఆ నీచుడు ప్రభువును ప్రార్థించి ఇటుల బాసచేసెను:
14. “నేను యెరూషలేమును నేలమట్టము చేసి, దానిని యూదుల శ్మశానస్థలముగా మార్చివేయవలెనని అనుకొంటిని. కాని ఇప్పుడు ఆ నగరమును స్వతంత్ర పట్టణముగా గణించెదను.
15. నేను యూదుల శవములను, వారి బిడ్డల శవములను పక్షులకును, వన్యమృగములకును ఆహారముగా పడవేయవలెననుకొంటిని. వారి పీనుగులను పాతిపెట్టనవసరము లేదని ఇంచితిని. కాని యిప్పుడు వారికి ఆతెన్సు పౌరులతో సమానమైన హక్కులను ప్రసాదింతును.
16. పూర్వము నేను దేవాలయమును కొల్ల గొట్టి అందలి పాత్రములను కొనిపోయితిని. కాని యిప్పుడు ఆ దేవాలయమునకు మేలైన కానుకలను అర్పింతును. పూర్వము నేను కొనిపోయిన వానికంటె మెరుగైన పాత్రలను సమర్పింతును. అందలి బలులకు అగు ఖర్చులకు నా సొంత సొమ్ము వెచ్చింతును.
17. పై పెచ్చు నేను స్వయముగా యూదమతమును స్వీకరింతును. ప్రజలు వసించు ప్రదేశములకెల్ల వెళ్ళి ప్రభువు మహిమను ప్రకటింతును.”
18. అంతియోకసు బాధలకు ఉపశమనము లేదయ్యెను. ప్రభువు అతనిని ఉచితరీతిని శిక్షించెను. ఆ రాజు నిరాశకు లొంగిపోయి యూదులకు ఇట్లు కమ్మ ప్రాసెను:
19. 'రాజును సైన్యాధిపతియునగు అంటియోకసు తన పౌరులలో మిక్కిలి యోగ్యులగు యూదులకు శుభములు పలికి వ్రాయునది. మీకు ఆయురారోగ్య భాగ్యములు చేకూరునుగాక!
20. మీరును, మీ బిడ్డలును సుఖముగా ఉండవలెననియు, మీరు తలపెట్టిన కార్యములెల్ల విజయవంతము కావలెననియు నా కోరిక. దేవుడే నాకు దిక్కు
21. మీరు పూర్వము నా పట్ల చూపిన ఆదరాభిమానములను నేను సంతసముతో జ్ఞప్తికి తెచ్చుకొను చున్నాను. నేను పారశీకమునుండి తిరిగివచ్చుచు మార్గములో తీవ్రవ్యాధికి గురియైతిని. ఇప్పుడు నా దేశప్రజల క్షేమమెంచి కార్యములను చక్కబెట్టవలయునని నిశ్చ యించితిని.
22. నాకు ఆరోగ్యము చేకూరదన్న భయమేమిలేదు. నా వ్యాధి తప్పక కుదురును.
23. మా తండ్రి యూఫ్రటీసునకు తూర్పుననున్న దేశముల మీదికి దండయాత్ర చేయునపుడెల్ల తనకు వారసుని నియమించి పోయెడివాడు.
24. తలవని తలంపుగా ఏ విపత్తయిన వాటిల్లినను, ఎట్టి విషాదకరమైన వార్తలు అందినా, పౌరులు కలతచెందక తమ దేశము ఎవరి అధీనముననున్నదో గ్రహింతురని అతడు అటుల చేసెడివాడు.
25. పైగా మా దేశపు సరిహద్దులలో ఏలుబడిచేయుచున్న అన్యరాజులు అవకాశము కొరకు పొంచియున్నారు. కనుక నేనిపుడు నా కుమారుడగు అంతియోకసును నాకు బదులుగా రాజుగా నియమించుచున్నాను. నేను ఇదివరకే చాలమారులు అతనిని మీకొప్పజెప్పితిని. నేను యూఫ్రటీసు నదికి తూర్పున ఉన్న మండలములను సందర్శింపపోయినపు డెల్ల అతని క్షేమమును విచారింపుడని మిమ్మెల్లరిని కోరితిని. నేనతనికి వ్రాసిన జాబు నకలును మీకు కూడ పంపుచున్నాను.
26. మీరెల్లరును నేను పూర్వము మీకు వ్యక్తిగతముగను, సమష్టిగను చేసిన ఉపకారములను జ్ఞప్తియందుంచుకొని నాపట్లను, నా కుమారుని పట్లను సద్భావము చూపవలెనని కోరుకొను చున్నాను.
27. నావలెనే నా కుమారుడు మీయెడల న్యాయముతో కరుణతో ప్రవర్తించి మీకు మేలు చేకూర్చి పెట్టునని నమ్ముచున్నాను.”
28. ఆ రీతిగా ఆ నరహంత, ఆ దేవదూషకుడు, పూర్వము తాను ఇతరులకెట్టి ఘోరశ్రమలు తెచ్చి పెట్టెనో తానునట్టి యాతనలనే అనుభవించి అన్యదేశపు పర్వతములలో నికృష్టమైన చావు చచ్చెను.
29. ఆ రాజు ఆప్తమిత్రులలో ఒకడైన ఫిలిప్పు అతని పీనుగును స్వదేశమునకు కొనివచ్చెను. కాని అతడు అంతియోకసు కుమారునికి జడిసి ఐగుప్తురాజగు ప్టోలమీ, ఫిలోమేటరు మరుగుజొచ్చెను.